Skip to main content

Circustent Juliana Toren – stand van zaken

Wij schrijven eind september 2015, ofwel 3 ½ maand na de hoorzitting en er is nog steeds geen conclusie in de vergunningprocedure van de circustent..!

Dat alles niet zo snel gaat in het ambtelijke apparaat wordt als bekend verondersteld, maar op deze manier, nee toch!

Op 6 augustus 2015 hebben wij onze zienswijzen op reactie van het college ingediend. Omdat reacties uitbleven informeerden wij op 25 augustus bij de gemeente of de commissie intussen een conclusie had bereikt. Het antwoord luidde dat de beraadslaging van de commissie geagendeerd stond op 2 september 2015. De verwachting was dat daarna het advies kan worden opgesteld en uitgebracht, waarna het college een beslissing kan nemen op de bezwaarschriften.
Verder werd toegelicht dat het commissieadvies ook aan ons wordt toegestuurd met de beslissing op het bezwaarschrift. Daarbij werd al onderkend dat het nog wel enige tijd kon duren voordat wij schriftelijk uitsluitsel ontvangen.

Wij mochten wel vanaf 3 september telefonisch informeren naar de uitkomst van de beraadslaging van de bezwarencommissie. Die suggestie opvolgend kregen wij op 7 september antwoord kregen dat “naar huidig inzicht de beraadslaging luidt dat de vergunning zoals die nu verleend is niet in stand kan blijven”.

Toen wij ruim 2 weken later informeerden wanneer wij een schriftelijke bevestiging tegemoet konden zien, kregen wij te horen dat de commissie nog geen advies had uitgebracht:  “In verband met ziekte heeft de commissie momenteel te maken met beperkte capaciteit. Gelet hierop zal het naar verwachting nog een paar weken duren voordat de commissie advies uitbrengt aan het college van burgemeester en wethouders. Het college van burgemeester en wethouders stuurt u met de beslissing op bezwaar het commissieadvies toe.”

Ons bange vermoeden dat het proces zo vertraagd wordt dat een mogelijk ongunstige uitspraak voor gemeente en Koningin Juliana Toren zo ongeveer samenvalt met einde seizoen van KJT lijkt daarmee waarheid te worden.

tekst Otto Verkerke