Ruwe berm heeft een doel in villawijk
De wijk Berg en Bos wordt getypeerd door laanstructuren waar vooral veel eiken en beuken voor zijn gebruikt. In de wijk staan er zo’n 2500 in laanstructuren langs de wegen. Ruim 200 van die bomen heeft de gemeente als ‘bijzonder’ getypeerd.
Een bijzondere boom is een boom die minimaal vijftig jaar oud is en een groeivorm heeft die karakteristiek is voor de soort. Dergelijke bomen worden alleen gekapt als ze ziek zijn of gevaar voor hun omgeving opleveren.
De wijk Berg en Bos wordt begrensd door de J. C. Wilslaan, Jachtlaan en Amersfoortseweg. Van nature komen in het gebied, dat vanaf circa 1900 gecultiveerd is, eiken en beuken en vooral de grove den veel voor. Bij het ontsluiten van het gebied, dat na de Tweede Wereldoorlog opnieuw een vlucht nam, is de voor de wijk typerende laanstructuur aangelegd. Het bosrijke karakter van de wijk wordt verder bepaald door verspreid gelegen stukjes ‘stadsbos’. Vaak in de vorm van linten langs de wegen, zoals bij de Soerenseweg of bossages bij kruisingen.
Kenmerkend voor de wijk is dat op de particuliere percelen veel bomen staan, duizenden in totaal. Veel percelen zijn ook gescheiden door rijen bomen. Her en der zijn ook rododendron bosschages aangelegd. De struik doet exotisch aan, maar is van inlandse origine.
Veel dieren verblijven in het bos dat aan de wijk grenst. Berg en Bos is een soort halfbos tussen bos en stad in. De rijkdom aan bomen maakt de wijk geliefd bij eekhoorntjes.
Typerend voor de wijk is het bermbeheer, vindt de groenbeheerder.
Waar in veel woonwijken het openbare gras twintig keer wordt gemaaid, gebeurt dat in Berg en Bos zo’n zeven tot acht keer per jaar. Daardoor ontstaat een wat ruwere begroeiing. Die sluit aan bij het bosrijke karakter van de omgeving, maar is bovendien praktisch met betrekking tot het voorkomen van spoorvorming door auto’s.
In de smalle lanen willen auto’s nog wel eens uitwijken en een stukje berm meenemen. Als de bermen ruw zijn laat dat minder sporen achter dan op een keurig gazon.
De meningen onder de wijkbewoners over wat mooi groen is zijn verdeeld. Een aantal bewoners houdt de tuin wat ruw en bosrijk, anderen zweren bij een gazon zo glad als een biljartlaken. ‘
Ze laten de hovenier dan vaak ook de berm, die openbaar terrein is, nog even meenemen.’ Vaak is dat goed bedoeld en willen de bewoners de gemeente een dienst bewijzen door hun eigen stukje berm ook ‘netjes’ te maken. Dat is nou precies niet de bedoeling want het verstoord het beoogde beeld van ruwe bermen’, vindt de gemeentelijke groenbeheerder..