Situatie bomenkap in bosgebied van Julianatoren.

Naar aanleiding van klachten van de bewonersgroep Wijma, Excelsalaan en omgeving, heb ik samen met Otto Verkerke (bestuur wijkvereniging Berg en Bos) een op 25-09-2014 bezoek gebracht aan directie Julianatoren, de heer Buter en zijn adviseur de heer Piket. 

Zij hadden s’ochtends bezoek gehad van zowel vertegenwoordigers van de gemeente als van de provincie. Zij waren in overtreding omdat in kader van de Boswet verplichte vergunningen niet waren aangevraagd en ontvangen.De situatie is dat in de nazomer er klachten van bezoekers waren geweest, die in het bosgebied achter het pretpark takken van bomen op hun lichaam hadden gekregen. 
In kader van veiligheid voor hun bezoekers hebben zij besloten in het naseizoen, wanneer het pretpark van maandag t/m donderdag gesloten is, reeds te beginnen met het periodiek bosonderhoud.
Zij hebben daarvoor contact opgenomen met de gemeente en daarvan een meetlintje ontvangen, zodat zij konden nagaan welke bomen zonder meer zouden kunnen worden gekapt.
Zij zijn op dezelfde wijze, waarop dat in de winter vier jaar geleden is gebeurd, begonnen hakhout, bomen en struiken te ruimen uit het bosgebied.
In de derde week van die activiteit is dat gesignaleerd en degene die het signaleerde is in samenspraak met de Stichting Werkgroep Milieuzorg Apeldoorn (SWMA) in contact getreden met de bevoegde autoriteit, niet de gemeente, maar de provincie. Die heeft vastgesteld dat niet is voldaan aan de wetgeving, er was geen vergunning aangevraagd en er waren bomen gekapt die belangrijk waren voor de bossamenstelling. Julianatoren is vervolgens geverbaliseerd.
Tevens is gebleken dat een aantal palen van een schommelinstallatie in het bosgebied stonden waar geen omgevingsvergunning voor was afgegeven.

De directie vertelde ons dat zij erkennen dat zij in overtreding waren gesteld en dat zij de consequenties zullen aanvaarden. Zij vertelden ook dat zij geen plannen hadden om speelattributen in het bosgebied te plaatsen omdat zij weten dat daarvoor eerst een MER procedure zou moeten worden doorlopen.
Ze antwoorden op opmerkingen van ons dat het bos wel erg kaal was en dat bezoekers dat wel niet op prijs zouden stellen, dat het bos juist meer werd bezocht omdat ouders nu zicht konden blijven houden op hun kinderen. De veiligheid, waar het uiteindelijk omging, bleek dus aantoonbaar verbeterd. 

Nu maar hopen dat over vier jaar, wanneer de ondergroei weer hoog is opgegroeid, voor het bosonderhoud wel tijdig de nodige vergunningen worden aangevraagd.
tekst Henk Otto